Istotą neuralgii Mortona jest ucisk jednego z nerwów podeszwowych wspólnych zaopatrujących palce stopy.

Objawami nerwiaka Mortona jest mrowienie, pieczenie lub ból w obrębie przodostopia oraz palców stopy. Ból występuje przeważnie w drugiej lub trzeciej przestrzeni międzykostnej i promieniuje do palców. Dolegliwości często nasilają się podczas noszenia obuwia z wąskim czubkiem ściskającym przód stopy, a także podczas czynności takich jak kucanie i wspięcia na palce.

Przyczyny nerwiaka Mortona

Nerw międzypalcowy wspólny przebiega pomiędzy kośćmi śródstopia. Ucisk i podrażnienie nerwu występuje najczęściej na wysokości więzadła poprzecznego śródstopia, które łączy głowy kości śródstopia. Zwężenie przestrzeni, w której przebiega nerw podeszwowy wspólny może wystąpić szczególnie w sytuacji:

  • obrzęku wywołanego stanem zapalnym torebek stawów śródstopno-paliczkowych,
  • obrzęku pourazowego w obrębie przodostopia,
  • zmianami zwyrodnieniowymi stawów śródstopno-paliczkowych,
  • obecności torbieli galaretowatej (ganglionu).

Zaburzenie biomechaniki stopy w postaci płaskostopia poprzecznego sprzyja zaistnieniu powyższych stanów, a tym samym zwiększa ryzyko wystąpienia nerwiaka Mortona.

Podrażnieniu nerwu towarzyszy włóknienie okołonerwowe, wskutek czego dookoła nerwu wytwarza się zgrubienie, przypominające mały guzek.

Diagnostyka nerwiaka Mortona

Należy zaznaczyć, że przyczyn bólu śródstopia jest bardzo wiele i mogą one występować łącznie z nerwiakiem Mortona. Rozpoznanie neuralgii Mortona podczas badania klinicznego ustala się, gdy dolegliwości bólowe występują podczas testu uciskowego tylko w jednej przestrzeni pomiędzy kośćmi śródstopia. Dodatkowo, może być słyszalny delikatny trzask podczas kompresji przodostopia.

Pomocne w diagnostyce mogą być badania USG i rezonans magnetyczny, a zdjęcie rentgenowskie pozwala ocenić ewentualne przyczyny kostne dolegliwości bólowych.

Leczenie neuralgii Mortona

Próba leczenia zachowawczego polega na zmianie noszonego obuwia (szerokie czubki) i zastosowaniu wkładek ortopedycznych odciążających łuk poprzeczny stopy. Ulgę przynosi również terapia manualna kości śródstopia i tkanek miękkich stopy. W razie braku poprawy wykonuje się iniekcję kortykosteroidów.

Trwalsze efekty uzyskuje się dzięki chirurgicznej dekompresji nerwu – przecięciu więzadła poprzecznego śródstopia i uwolnieniu zrostów w okolicy nerwu. Najczęściej stosowanym rozwiązaniem jest jednak neurektomia czyli całkowite wycięcie nerwiaka. Daje to największe szanse trwałego wyleczenia.

Warto przeczytać: